Babyfotografen in de USA hebben het wat gemakkelijker dan hun Belgische collega's.  Belgische ouders hebben namelijk heel graag mooie foto's van hun kindje "puur natuur" - lees :  zonder pampertje.  Amerikaanse fotografen "wrappen" het mini-fotomodel heel vaak in een mooie doek, gewoon over de pamper heen.  Prachtige foto's, maar je ziet wel alleen een hoofdje en 2 handjes.

Kortom, als Newborn Fotograaf in België moet je "ertegen kunnen" dat je model "accidentjes" heeft.  Ana Brandt (elke newbornfotograaf kent haar, ze is één van mijn grote voorbeelden) zegt laconiek "poop happens".  En gelijk heeft ze :  de ene baby plast graag op Mama en Papa, de andere houdt het bescheiden en bevuilt alleen mijn wegwerpdoeken.  De ene kondigt het "ongelukje" ruim van tevoren aan (met zielige kreungeluidjes of beengetrappel), de echte deugnieten verrassen fotograaf en ouders met een totaal onverwachte straal currysaus.

01789 (2)

Komen die "oops" momentjes dan zo vaak voor?   Euh ... bijna altijd, en vaak meer dan één keer tijdens een fotoshoot.  Met meer dan 200 newborn shoots achter de rug heb ik op dit ogenblik precies 8 kindjes meegemaakt die het "droog gehouden" hebben.  Mathematisch gezien betekent dat dus 4% kans dat je baby de studio verlaat zonder "nattigheid".

Des te verbazingwekkender is het, dat er zo weinig foto's bestaan van zulke grappige ongelukjes.  Tja, het gaat meestal zo snel dat het al voorbij is voor je je camera vast hebt.  Of je ziet het wel gebeuren, maar in plaats van naar je camera te rennen, schiet je de arma Papa te hulp of probeer je de mooie deken te redden ...

0778

Hartelijk dank dus aan de ouders die mij de toestemming gaven om het ondeugende moment van hun kleine zondaar in mijn blogje te gebruiken.  Nee, hoor, ik noem géén namen!